Er wordt voorzichtig een beetje genoten van het zonnetje op de veranda (of terras nummer vier...zoals hij nu genoemd wordt.)
En er worden natuurlijk weer spelletjes gespeeld, in het appartement bij opa en oma beneden.Ook hebben we meteen het nieuwe dekbed in gebruik genomen en de skyline van Dordrecht opgehangen in onze slaapkamer.
Vrijdagmiddag maken we een kleine wandeling naar het uitzichtpunt vlakbij ons huis: Kulvedrøstegga. Eerst inspecteren de mannen nog even het hutje in het bos, voordat we voorzichtig verder lopen over de laatste resten sneeuw en ijs op het pad naar boven.
Er staat een koude wind en het zonnetje warmt helaas niet veel meer vandaag, dus na een korte pauze draaien we weer om, en vinden de weg terug over een ander pad. Hierbij moet een greppeltje worden overgestoken, maar ook dit vormt weer geen problemen voor de fitte 70-jarigen...😉
In het weekend zijn we met z'n allen naar Trondheim gegaan en hebben overnacht in een hotel. Zaterdag even lekker gewinkeld, verjaardagscadeautjes gekocht voor Niels en geslenterd door de binnenstad op zoek naar een passend restaurantje. Zondag stond in het teken van het zwembad: Pirbadet! Hier verheugden vooral de jongens zich erg op.
Als we stoppen bij Litjfossen bij Kvikne zien we goed hoeveel smeltwater er momenteel door de rivier stroomt. Met veel geweld stroomt het water nu over de damwand. Normaal gesproken ziet hij er in de zomer zo uit:
Av Jan-Tore Egge - Eget verk, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=49524364
Negen mei is het feest! Niels wordt 13 jaar en dan hangen we natuurlijk de Nederlandse vlag uit!
Terwijl hij en Tygo naar school zijn, besluiten wij even een ritje naar Røros te maken om daar gezellig te lunchen.
In een winkeltje met stenen en fossielen, en een hele enthousiaste verkoper, vindt Cok een meteoriet. Die heeft hij nou altijd al willen hebben!
Daarna weer snel terug naar huis, want het jarige ventje wil natuurlijk zijn kado's ontvangen (aldus nerveuze oma, die bang is om te laat te komen!).
Na de Skype met andere opa en oma gaan we aan tafel om te fonduen, want dat vindt Niels zo leuk om te doen.
Weer een vrije dag, donderdag 10 mei, Hemelvaartsdag. We genieten eerst van het zonnetje (op terras nummer 5 😂), voordat we op pad gaan voor een wandelingetje naar Aumafallet.
Aumafallet is een stukje natuur dat is ontstaan na de eerste ijstijd. Het ligt vlak bij ons huis, maar er staan geen wegwijzers ernaar toe. Je moet dus wel weten waar je moet beginnen, en ook voor mij was dat weer even zoeken. Het is inmiddels ook alweer twee jaar geleden dat we hier waren met de Barnas Turlag.
Het pad loopt vlak langs het riviertje en gaat een beetje op- en neer.
Heerlijk voorjaarsweer! Het begint nu echt wandelweer te worden!
Zaterdag 12 mei vieren we de verjaardag van Niels, en terwijl André de laatste hand legt aan de mooie taart, zijn de jongens weer beneden te vinden, bij opa en oma in huis.
Ik had gezien dat, als je maar lang genoeg door loopt, je vanzelf op een oude weg terecht komt die naar Tynset gaat.
We vonden heel veel dierensporen, maar helaas geen weg...uiteindelijk toch maar besloten om terug te gaan, via het bos van de buren weer terug naar ons eigen huis. Het was wel weer een lekker tochtje (vond ik! Of de rest dat ook vond.....?).
Thuisgekomen kregen we nog een speciale voorstelling van die (toch een beetje prettig-gestoorde) opa en oma. Ze hadden een mooi playback-nummer ingestudeerd van de Amazing Stroopwafels ('Ik ga naar Frankrijk-ik kom nooit meer terug...' en 'Mijn hond heet Kees...'). Ook als was het een lastig publiek om voor te spelen...ik vond het geweldig! Nog heel erg bedankt (ik heb weer een paar leuke foto's erbij).
Als afsluiting van een geslaagde logeerpartij, zijn we lekker uit eten geweest in Tynset. Helaas wordt het weer tijd om afscheid te nemen, maar we hopen natuurlijk dat ze snel weer een keertje komen. Het appartement staat klaar!
De jongens wilde nog even gefotografeerd worden als Trollesnottebellen onder de neus van de Tynset-troll.
Om elf uur is het verzamelen bij de kerk in Tynset, om vandaar naar het centrum te lopen. Omdat Niels in de laatste klas van de basisschool zit, mag hij dit jaar helemaal vooraan in de optocht lopen.
We hebben dit jaar prachtig en zonnig weer!
Hij was overigens wel gezellig dronken....
De dakplaten die tegen het schuurtje liggen, bewaren we dan weer wel, maar wat moeten we doen met die mooie, maar van binnen vieze (benzine?), ton?
Het voorjaar is dit jaar vroeg, voor Noorse begrippen... Een van de bomen hier staat zo mooi in bloei! En het is 'pas' 20 mei...
Op woensdag had ook André weer eens een vrije dag en besloten we om samen de bergen in te gaan. De eerste van de 10-på-topp, Hovdet, wachtte op ons!
Het werd een wandeling van flink wat uurtjes door bos, struiken en kale bergtoppen, zonder een duidelijk voetpad te vinden. Het was navigeren op de kaart en rekenen dat we de goede kant op gingen...
Op aanwijzingen van een paar dames, vonden we het topboek uiteindelijk tussen een paar struiken...niet echt duidelijk, maar doel bereikt! Nu nog de weg terug naar de auto vinden...wat gelukkig ook weer is gelukt.
In het weekend van 26/27 mei was ik alleen op pad met de camper. Het Rode Kruis had een zomerkamp georganiseerd op Johnsgård, waarbij we her-goedgekeurd zouden worden om mee te kunnen blijven doen met reddingsopdrachten. Ik heb de nieuwe leden hart- en longredding geleerd, waardoor ik ook meteen goedgekeurd blijf als instructeur hartreanimatie. Daarnaast was het natuurlijk ook gezellig en sociaal met elkaar samen zijn. Johnsgård Turistsenter is een rustige familiecamping in Sømådalen, aan de oostkant van Langsjøen in Engerdal. De mede-eigenaar van de camping is ook lid van het Rode Kruis, dus we konden hier gratis overnachten. Zijn vrouw maakte heerlijke lunch-gerechten en zaterdagavond stond de barbecue klaar voor ons bij het grillhuis aan het meer.
Zo kwam er weer een einde aan een maand die begon zonder blaadjes aan de bomen, tot compleet warm zomerweer. Uitzonderlijk maar heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten