Eerste jaar op Molstad: juni 2018

Twee juni: een openlucht-veiling bij een boerderij in de buurt levert mij wat oud ijzer, een houten vat, een grote Zweedse bierfles en twee ramen op. De ramen wil ik gaan gebruiken voor een overkapping over (een deel van) ons terras. Ik had gehoopt nog wat gereedschap te kunnen kopen, maar ik moest iets eerder naar huis. Niels gaat vandaag zijn verjaardag-/overnachtingsfeestje houden en er komen 6 jongens slapen.

 Het is gelukkig lekker weer, dus na de taart/gebak wordt er lekker buiten gespeeld op de trampoline, de schommels en een heus watergevecht met waterpistolen en tuinslang.

 We waren al begonnen met het terras te 'ontmantelen', maar daardoor staken er gevaarlijk scherpe ijzeren bevestigingsstukken omhoog. Helaas vielen er hierdoor een aantal 'licht-gewonden', die hulp nodig hadden van een dame van het Røde Kors....(ik had voor de lol even mijn jasje aangedaan).


Terwijl de natte kleding hangt te drogen, gaan de pannenkoeken er weer goed in bij de jonge knullen. We hadden er zelfs te weinig, maar wat hebben ze weer lekker zitten smullen!
Er werd zelfs speciaal gevraagd en gerekend op de pannenkoeken-met-appel van André, want 'die waren vorig jaar zóó lekker!'

 Niels had van zijn eigen geld (en zonder overleg met ons) ijsjes gekocht na schooltijd, om uit te kunnen delen op zijn verjaardag. Dus iedereen kreeg een lekker toetje voorgeschoteld!

Daarna was het filmtijd en hebben ze zichzelf een groot deel van de nacht wakker weten te houden met heel veel lol!
Gelukkig lagen zij in de woonkamer boven, en slapen wij helemaal aan de andere kant in het onderhuis. We hebben er weinig last van gehad.

 De volgende ochtend krijgen ze een pannenkoeken-ontbijt voorgeschoteld en wordt iedereen weer opgehaald. Na vertrek is Tygo zo uitgeput dat hij minstens twee uur op de bank heeft liggen slapen!

Maandag 4 juni had Tygo een afsluitingsconcert van de muziekschool. Hij had er weinig zin in, maar heeft het toch weer gedaan! Hij wil nog steeds verder met gitaarlessen, dus dan moet hij ook af en toe laten zien wat hij geleerd heeft. En wat zijn we weer trots op hem!

 Ondertussen ruimen we nog steeds op op ons terrein (of 'landgoed', zoals mijn moeder het noemt!). We hebben eens gekeken of we het hutje bovenin in het bos, een beetje op konden ruimen. Er stond heel veel materiaal om afrastering mee te kunnen maken, waar wij toch niets mee doen. Met een telefoontje naar 'onze boer', Per Ivar, werd het opgelost...hij komt het halen, want hij kan het wel gebruiken!

De oude paardenslee ('bukk og geit') bewaren we nog even. Veel mensen gebruiken ze tegenwoordig als versiering in de tuin, maar vroeger deden ze dienst als transportmiddel van bijv. hout.

Vrijdag kregen we onze nieuwe oranje, moderne aanwinst: een grasmaaier-tractor. Hoog nodig, want het gras groeit als een tierelier!

We hebben inmiddels alle onkruid, bosjes en troep die tegen het 'redskapshus' lag verwijderd en zijn we begonnen met het uitzetten van de fundering voor het terras.

Zaterdag komt Niels weer thuis van een overnachtingsfeestje bij een vriend en is deze keer degene die even een tijdje van de wereld is...compleet uitgeput van twee weekenden feest achter elkaar!

Het weekend erop zijn we alweer verder gevorderd met het 'project terras' en gestart met het verwijderen van de verflaag. Deze kant ligt op het zuiden en is heel erg slecht. Pfff, wat een werk!

 Nog even wat foto's van de tuin (of dat wat tuin moet worden...): onze mooie rabarber-plant tegen het oude huis!

Een veld met gele boterbloemen, wat heel mooi is, maar wat gemaaid moet gaan worden....het gras wordt anders echt te hoog.

Wilde bosviooltjes vinden we veel aan de rand van het veld.

En hier is André weer bezig met de verdere ontmanteling van het terras, om het weer op te kunnen bouwen bij het 'redskapshus' aan de andere kant van onze tuin.
Op deze plek komt dan onze camper te staan, die helaas te hoog is voor een plek in de garage of het redskapshus. We noemen het maar 'luxe-problemen'....

Woensdag 20 juni: De afscheidsavond van de laatste klas van de basisschool. Niels heeft het er een beetje moeilijk mee, hoewel hij de meeste kinderen weer terug ziet op de ungdomsskole volgend jaar. Hij vindt het vooral jammer dat hij zijn vaste leraren niet meer ziet. 

Alle kinderen hebben er nu zeven jaar basisschool opzitten (vanaf hun 6e levensjaar), waarbij de leraren vaak zijn meegaan in alle jaren. Ze kennen de kinderen dus door-en-door, waardoor het ook voor hen een emotioneel moment is.

We krijgen een avondje met terugblikken op alle schooljaren, met liedjes die ze geleerd hebben en sketches van belangrijke gebeurtenissen in de loop der jaren. 

Na afloop schuiven we allemaal aan tafel voor een laatste gezamenlijke maaltijd, taart en fruit. 

Dan worden de leerlingen een-voor-een naar voren geroepen en krijgen allemaal een leuke ingelijste foto van zichzelf. De leraren zingen ook nog een mooi lied voor alle leerlingen voordat iedereen naar huis gaat.


Niels in Noorse kleding van vroeger: schattig!!!!

Onze rabarber-oogst dit jaar!

Trolldager in Tynset. Op vrijdagmiddag worden er cadeaubonnen uitgedeeld in de Domus (één van de twee winkelcentra in Tynset) en laat ik de jongens, onder mijn toezicht en hulp natuurlijk, ballonnen vangen en kapot prikken. Erg grappig!!! We hadden één cadeaubon van de speelgoedwinkel, ééntje van de bouwmarkt en wel drie van de sportwinkel. Mooi meegenomen!

 Op vrijdag 22 juni begon de schoolvakantie voor de jongens...ze hebben nu vrij tot 20 augustus!
We nemen de camper mee voor een weekendje weg, een rondje Zweden langs de Noorse grens van Funåsdalen naar Idre.
We maken een stop bij een meteoriet-krater en bekijken het grote ronde gat. Daarna rijden een heel stuk, voordat we stoppen op een rustige parkeerplaats voor de nacht.


Er ligt een hele mooie waterval verscholen in de bossen, en we maken natuurlijk even een avondwandeling langs het water.

De volgende dag rijden we weer terug naar huis. aan de Zweedse grens zijn er altijd veel rendieren langs de weg te bewonderen, ook deze keer weer.

Op zaterdag 30 juni stappen we in de auto om naar Rondane Nationaal Park te rijden. Een ritje van ruim een uur naar het begin van onze wandeling. Er is prachtig weer voorspeld, en de opening van het huttenseizoen. Vanwege het 150-jarige jubileum van de Noorse toeristvereniging krijgt iedereen een gratis overnachting dit weekend. Wij benutten de aanleiding om weer naar Bjørnhollia te gaan. Nu via een andere route dan we gebruiken tijdens de Pasen vorige jaar.

Deze keer gaan we lopen vanaf de parkeerplaats Straumbu.

• ette turforslaget er en merket rute som følger et stinettverk. Les gjerne mer om merking her

Type:	Fottur
Lengde:	Ca. 5,8 km
Varighet:	2 timer + Bereget gangtid for en voksen mann, i god form, uten pauser. Les mer om tidsberegning her
Gradering:	Middels + Alle turforslag på UT.no er gradert i henhold til Merkehåndboka. Les mer her
Passer:	Voksen

De wandeling gaat vanaf de parkeerplaats steeds verder omhoog, tot we boven de boomgrens wandelen.

Na het hoogste punt te hebben bereikt, komt Bjørnhollia in zicht. We moeten nog wel een redelijk steile afdaling maken, maar gelukkig wordt er een trap aangelegd. De Sherpa´s uit Nepal zijn meesters in het maken van zulke bouwwerken, en zijn hard bezig om de afdaling veiliger te maken.

Moe, bezweet, maar tevreden met onze prestatie komen we beneden en zoeken verkoeling in het riviertje.



Nadat we ons hebben aangemeld en een kamer hebben gekregen, gaan we gratis wafels eten en wat drinken. Ongelooflijk dat de huttenwaard ons nog herkende van ons bezoek van Pasen vorig jaar!
Vanwege de zomer-opening van de hut en het 150-jarig bestaan van de DNT is er een heerlijk avond-menu met een klein muziekconcert.

Nog een paar foto's ´s avond voordat we in onze bedjes kruipen...

Zondag 1 juli moeten we weer terug naar de
gewone wereld. We doen het rustig aan en nemen de tijd om nog even te genieten van alle rust en natuur om ons heen.

We schrikken even van de zwart-met-rood gespikkelde insecten, maar het blijkt een vlindersoort te zijn. In Nederland heet hij de Sint-jansvlinder, in het Noors bloddråpesvermer, de bloeddruppelvlinder vanwege de rode stippen op de vleugels.

Dan zeggen we weer gedag tegen Bjørnhollia en bedanken de beheerders weer voor hun gastvrijheid en het lekkere eten.
Dan begint toch echt weer de klim naar boven via de stenen trappen. Maar het gaat snel, en voordat we het weten, staan we alweer op de top.

We stoppen nu regelmatig om het vocht op peil te houden. Het is warm.
Ondanks de warmte hebben we toch weer de rust gevonden op deze bergtocht...

Bij een klein meertje houden we pauze en proberen het water uit, maar Tygo en ik vinden het toch nog net wat te koud om er helemaal in te springen.

Het laatste stuk van de wandeling gaat als een sneltrein door de bossen naar de auto. Er zijn ontzettend veel muggen tussen de bomen, waardoor stilstaan niet mogelijk en vooral niet wenselijk is. Met een paar extra bulten hier en daar en een mooi rood-bruin kleurtje op ons lichaam komen we weer thuis.

Thuis springen we nog even het zwembad in voor een welverdiende afkoeling. Het was een heerlijk weekend!