Fijne pinksterdagen iedereen!

Pinse det er glede,
pinse det er sol.
Rundt deg kan du se det,
Hvitveis og fiol.
Gud har kledt naturen
til en sommerbrud,
og han smiler til oss
Se mitt pinsebud.

Via school werd er vandaag een kerkdienst in het kader van Pinksteren georganiseerd. Niels was één van de 4e klassers die meezong.

Vertaling: Pinksteren is blijdschap
Pinksteren is zon.
Rondom je heen kun je dat zien,
Bosannemoontjes en viool.
God heeft de natuur gekleed
als een zomerbruid.
En hij glimlacht naar ons,
Kijk mijn pinksterboodschap!

 

Fijne Pinksterdagen allemaal!

17 mei-viering/ 17. mai 2015

Vandaag was het weer feest in Noorwegen. Op 17 mei herdenken de Noren dat op deze dag in 1814 in Eidsvoll de Noorse Grondwet werd ondertekend. Ze werden op die dag onafhankelijk van Denemarken en gingen een unie aan met Zweden. Hoewel het nog even duurde voordat ze echt zelfstandig en los van Zweden waren, bleef 17 mei de Nationale Onafhanleijkheidsdag.(Noors:syttende mai of Grunnlovsdag). De dag wordt traditioneel gevierd met kinderoptochten in Noorse klederdracht (Bunad), zwaaiend met Noorse vlaggetjes. De grootste kinderoptocht is in Oslo waar de koninklijke familie de kinderen groet vanaf het balkon van het Koninklijk Paleis.

Ook wij hebben, helaas in de regen, vandaag meegelopen met de 'Syttende mai/toget' vanaf  de Tynset-kerk. Ik had er niet veel zin in, maar als je eenmaal aan het lopen bent is er, zoals André zegt, 'n speciaal gevoel van saamhorigheid. En inderdaad, als je dan meeloopt hoor je er toch een beetje bij. Ondanks de regen veel lachende gezichten.

Er was ook een man (vrouw?) in een duikerspak die de rivier Glomma aan het afzakken was. André zag hem vanuit de richting Tolga onder de brug van Tynset door zwemmen, richting Alvdal. 

Na de traditionele bijeenkomst bij het verpleeghuis, met toespraken en zingen, zijn we naar Holmenhallen, de sporthal gegaan. Hier waren we vorig jaar ook geweest en daar worden voor de kinderen altijd leuke spelletjes georganiseerd. Niels en Tygo hebben zich uitstekend vermaakt, terwijl wij een leuke ontmoeting hadden met een Nederlandse dame en haar Noorse man die al langer in Tynset wonen. We hebben telefoon en emailadres uitgewisseld.
Na het spelen hebben de jongens nog even genoten van een ijsje. Dat hoort erbij op zo'n dag.

 Daarna zijn we richting de bioscoop gegaan waar vanmiddag 2 gratis films werden gedraaid. We waren wat te laat voor Astrix en Obelix, maar hebben daarna met z'n allen naar 'Night in the museum- het geheim van de grafkamer' gekeken. Niels was bij zijn schoolvrienden gaan zitten, en Tygo zat veilig tussen ons in.


Naast de kinderoptocht lopen in veel steden ook de Russstudenten een eigen optocht. Met die optocht komt traditioneel een einde aan de Russfeiring.

Russ of Russfeiring is in Noorwegen de benaming voor de feesten waarmee leerlingen uitbundig afscheid nemen van hun middelbare schooltijd, in Noorwegen de Vidergående skole. 

Traditioneel zijn er rode en blauwe Russ (Rødruss en Blåruss). Rødruss is de oudste groep. Leerlingen die een opleiding volgen met een sterke economische component Blårus, terwijl leerlingen die een algemene opleiding doen, Rødruss zijn. In Tynset zijn er ook nog zwarte Russ (Svartruss) te vinden, die de praktijkrichting hebben gekozen en groene Russ (Grønnruss) die land-, tuin-, natuurschool hebben gekozen in Alvdal( Landbruksskole). 

De afgelopen tijd kwamen de jongens steeds thuis met Russekort ofwel een soort visitekaartjes die de eindexamen-kandidaten uitdelen op straat en op het schoolplein. En als er verzameld kan worden....dan is Niels er als de kippen bij!

De meeste Russactiviteiten/ de echte Russfeiring begint met name in de drie weken voor 17 mei. De leerlingen dragen in deze periode een rode, zwarte, groene of blauwe overall die ze drie weken lang dragen en niet mogen wassen, ze verplaatsen zich bij voorkeur in een Russbil in hun eigen kleur, een auto, vaak een busje, dat een rijdend feestlokaal is en geven elkaar bijzondere opdrachten en bijzondere beloningen. De leeftijd van de meeste Russ is 18 jaar, wat in Noorwegen de leeftijd is waarop alcohol gedronken mag worden. Voor veel kinderen is de Russfeiring dan ook een kennismaking met alcohol.

De Russfeiring eindigt in het algemeen op de nationale feestdag 17 mei.  's Middags is er een aparte Russtog, een optocht waarbij de Russgangers door het dorp trekken met spandoeken of teksten over dingen die ze bezig houdt. (Soms politiek getinte meningen, maar ook veel grappige teksten).

De eindexamens in Noorwegen vinden pas na de Russ plaats. In het verleden is de begindatum van die examens wel eens vervroegd om het uitbundig feesten van de Russ te bestrijden. Het voornaamste effect was echter dat de resultaten van de leerlingen naar beneden gingen.

Niels en Tygo vinden deze traditie machtig interessant, en wilden vandaag erg graag de Russ-optocht zien, ook om nog een paar laatste kaartjes te bemachtigen. Ondanks de regen hebben we een leuke dag gehad!

Ons tweede huis op wielen!

Na lang wikken-en-wegen toch maar besloten om een camper te kopen. We zijn en blijven toch kampeerders en er was een leuk exemplaar te koop op Finn.no (de Noorse versie van Marktplaats).

Het enige nadeel was dat deze camper bij een dealer stond in het Zuid-Oosten van Noorwegen, onder Oslo. Dit is vanaf ons zo'n kleine 5 uur rijden. Het was een camper onder de 6 meter (voordeliger op veerboten en tolwegen) mèt stapelbed, dus voor ons wèl de moeite waard om te bekijken.

Met Niels ging het al een heel stuk beter en kon na 2 weken alweer zonder krukken lopen, maar om hem nu 10 uur op-en-neer in de auto te laten zitten was nog wat teveel. We hadden daarom 2 overnachtingen geboekt en zijn op vrijdag al gaan rijden. We hebben een tussenstop gemaakt in Elverum en daar lekker gegeten bij een pizzeria.

Daarna doorgereden naar onze hut op Sanngrund camping. Nou ja, het was meer een vakantiehuisje met eigen bad en douche. Erg schoon en netjes, dus zeker voor herhaling vatbaar. Moeten we onthouden. Leuke ligging aan het water en heerlijk rustig. We hebben ervan genoten.

Op zaterdag zijn we nog een ruim uurtje doorgereden naar de caravandealer in Mysen. We hadden een afspraak gemaakt voor een proefritje en dat was maar goed ook. Er was nl. nog een gezin die de camper graag wilden bekijken. Tijdens het proefrijden zaten Niels en Tygo al gauw met de tablet te spelen op het bankje en omdat wij druk aan het uitproberen en overleggen waren, hadden we niet goed in de gaten dat dàt niet zo slim is. Meestal is het Niels die wagenziek wordt als hij iets zit te lezen, maar nu begon Tygo een beetje te huilen en zei dat hij zich niet zo lekker voelde....we moesten dus de camper daarna wel kopen.

Na nog wat onderhandelingen over dingen die we wilden veranderen, is dit 'm dus geworden...we kunnen hem 28 mei ophalen. 

 Gelukkig voelde Tygo zich daarna weer beter en kon weer lachen op de foto. We moesten alleen nog wat andere kleding kopen. Geen straf om een winkelcentrum te bezoeken, en helemaal als ze ook nog eens Lego verkopen. We hebben nog wat kadootjes gekocht, alvast voor Niels' verjaardag , een grote doos voor Tygo's verjaardag (pas in oktober...maar hij wilde 'm zo graag) en de Lego-camper voor mama. Want die wilde ik ook al zo'n lange tijd! Deze mocht 's avonds nog even in elkaar gezet worden.

Op zondag zijn we op ons gemak terug naar Tynset gereden en nog een tussenstop gemaakt bij Marijke in Koppang/Imsroa. Ze komt ook uit Dordt en woont, net als ons, nog maar een jaar in Noorwegen en heeft al een lief huisje gekocht wat ze aan het opknappen is. Groot respect, want het is veel werk! Het was gezellig en goed om elkaar weer even te zien en te spreken.http://van-der-wheel.blogspot.no/

27 April was voor ons een gewone werkdag, terwijl iedereen in Dordrecht groot feest vierde met de koning en koningin. We hebben allemaal wat oranje, rood, wit en blauw aangedaan, maar het echte feestgevoel miste ik dit jaar. Ik heb wel op mijn kantoortje een mooie poster en een oranje t-shirt opgehangen. Natuurlijk moest ik aan iedereen uitleggen waarom ik er zo feestlijk uitzag. Dat oranje kennen ze vooral van de voetbal.

Op zaterdag 2 mei was er een Auksjon, ofwel een veiling in Oversjødalen. Ik was erg nieuwsgierig, want ik hoorde dat dat altijd een bijzondere gebeurtenis is, waar veel volk op af komt. De veilingmeester is een 'bekende' in de omgeving en hij maakt er meestal ook een leuke voorstelling van. Er was veel elektrisch gereedschap waar veel lokale bedrijven op af kwamen, maar ook een verzameling van-alles-wat. Verbazingwekkend hoeveel mensen soms geven voor iets wat het eigenlijk niet waard is, maar ook dingen die weggingen voor een prijs vèr onder de eigenlijke waarde.

Ik heb nog een Black&Decker schuurmachine op de kop getikt in een mooie metalen koffer maar voor de rest heb ik alleen maar zitten genieten.
Eleonie vroeg of we nog even langs kwamen, dus Tygo reed met Remco en Steven mee, terwijl Niels naast mij zat en nog wat foto's nam van de hoeveelheid auto's in het meestal, stille dorp en de mooie besneeuwde bergen.

Afgelopen donderdag 7 mei twijfelde Niels nog een beetje of hij naar de judo moest gaan, want sinds zijn 'ongeluk' was hij niet meer geweest (bijna 4 weken). Maar aangezien er op school gevraagd werd of hij wilde komen (door de dochter van de judomeester) besloten we toch maar te gaan. Het bleek de laatste avond van het seizoen te zijn en het uitdelen van de judobanden. Fijn dat hij dit weer heeft mee mogen maken: zo trots als een aap kreeg hij zijn nieuwe band!

Op 8 mei hebben ze 's avonds voor het naar bed gaan, nog snel wat cakejes versiert met papa, want de volgende dag zou een bijzondere dag worden. Niels werd 10 jaar!

Op zaterdag 9 mei was het groot feest, en  Niels kreeg zijn Lego-trein. Verder waren er pakjes en brieven uit Nederland en werd er natuurlijk ge-skypt met de opa's, oma's, tantes en ooms. 

André had, met veel plezier, zijn best gedaan op heel veel verschillende koekjes en taarten. 

 Het weer werkte erg goed mee. Hierdoor konden we een groot gedeelte van de dag lekker buiten zitten. Op de veranda stond flink wat wind, dus hebben we de stoelen en tafel later verhuisd naar de tuin. Uit de wind en in de zon was het heerlijk. 

 De kinderen hebben lekker buiten gespeeld, en (helaas) ook Niels z'n nieuwe broek was flink vies geworden (ondanks de waarschuwing van te voren), maar hij heeft wel genoten. Het was leuk om iedereen weer even te zien. 

verstoppertje spelen

De oudere buurman en buurvrouw zijn later op de dag gekomen. Ze zagen dat er constant visite was en durfden daarom niet binnen te komen. Ze waren bang dat er alleen maar Nederlands gesproken werd, maar aangezien ook onze Duitse kennissen er waren, hebben we gewoon Noors gepraat. Ze vertelde dat op Noorse verjaardagen er meestal niet zoveel mensen komen en zeker niet zo lang, maar ze had het wel naar haar zin gehad en was blij dat ze tòch nog even binnen waren geweest.

Emil vond het ook leuk om nog wat langer te blijven, dus we hadden die nacht een leuke logée erbij. Ook Niels en Tygo vonden het erg gezellig. We zijn hem zondag terug gaan brengen in Oppdal en hebben terug gereden langs het Dovrefjell Nationaal Park. 

Dovrefjell is een bergplateau in de provincie Oppdal en de snelweg E6 loopt dwars over het plateau.

een paar foto's uit de omgeving van Oppdal en de rit over Dovrefjell

Vanochtend moest ik nog even op mijn werk zijn, en omdat Tygo altijd vrij is op woensdag ging hij gezellig mee. Hij werd meteen aan het werk gezet. 

Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin, de werkzaamheden zijn divers en uitdagend, ze zijn tevreden, en willen het liefst dat ik blijf. Een andere collega wil ook graag een deeltijd-baan, dus we zouden samen een volledige baan kunnen delen. Ik vind 2 à 3 dagen per week voldoende. Er is alleen nog geen beslissing genomen en mijn contract loopt eind mei af. Planning en beslissingen nemen gebeurd altijd op het laatste moment hier. Ondertussen kijk ik wel verder naar een baan met meer vastigheid. Liever blijf ik bij Meskano werken, want het geeft mij veel voldoening.

Door het praten, lezen en schrijven in het Noors ga ik fouten maken in het Nederlands. Afgelopen week moest André (met zijn dyslexie!) mij corrigeren, omdat ik sommige Nederlandse woordjes verkeerd ga schrijven. Bijv. "med" in plaats van "met", en hoe schreef ik ook alweer "praktisch"?. En soms heb ik moeite om op het Nederlandse woord te komen, terwijl ik het wel in het Noors kan zeggen (ledig stilling...eh..vacature). 

Erg grappig!

Tot nu toe is iedereen erg verbaasd als ze horen dat ik nog maar een jaar in Noorwegen woon, en nu al zo goed Noors spreek. Wordt er regelmatig verlegen van.

Komende maand wordt druk, met veel afspraken in het ziekenhuis met Niels voor onderzoek. Eerst eind deze maand naar Hamar voor een neuro-psychologisch onderzoek (hotel en reiskosten worden vergoed!), en in juni naar Elverum voor oogcontrole en MRI van z'n hoofd en nieren.

Verder werd geadviseerd om ons aan te melden voor een cursus over NF1 (de aandoening die Niels heeft: neurofibromatose.nl/wat-is-nf/sub-pagina-2 ). Deze duurt 5 dagen, in de buurt van Oslo. Overnachting, reiskosten, vergoeding van gemiste werkdagen en een programma voor het hele gezin. Ze doen hier alles voor kinderen, soms denk ik wel eens iets tè overdreven. Maar ja...we krijgen de mogelijkheid om wat meer thuis te raken in het Noorse gezondheidssysteem, bij te leren over Niels' aandoening en kennis te maken met andere gezinnen in dezelfde situatie. De aanmelding is dus de deur uit. Even afwachten of het allemaal door gaat uiteindelijk.