Aangezien er, na wekenlang prachtig zonnig zomerweer te hebben gehad, nu regen werd voorspeld in het zuiden, trokken we met de camper naar het noorden.
Na een kort dagje stopten we tegen de avond bij Ausetvatnet, een meertje in Stjørdal, ten noorden van Trondheim. Hier sprongen we nog even in het water om af te koelen.
Een prachtig plekje langs een zandweg naar hutten, rustig en stil, ver weg van de bewoonde drukke wereld!
In de verte zagen we regenwolken voorbij trekken, maar wij hielden het nog lang droog. Pas op onze avondwandeling langs de oevers van het meer, vielen de eerste druppels regen.
De volgende dag rijden we verder naar Trones en overnachten daar op een camping. we zijn hier drie jaar geleden ook al eens geweest, toen we op weg waren naar de Lofoten. Zover gaan we deze keer niet. Eerst maar een spelletje Kolonisten, lekker slapen en morgen het dierenpark Namsskogan bezoeken.
Het is warm en zonnig de volgende dag. Zo warm dat de dieren zich bijna niet laten zien en de beren in het water springen voor een beetje afkoeling.
We vermaken ons met de andere activiteiten in het park, maar houden het halverwege de middag voor gezien. We kopen een ijsje bij de campingwinkel en gaan lekker relaxen bij de camper.
De weersvoorspellingen en problemen met het gas in de camper voert ons de dag daarna naar Namsos. Na eerst een caravanbedrijf te hebben bezocht, die ons hielp om de koelkast weer te laten werken, belandden we op Namsos camping. Heerlijk zwemmen naast de camping in het meer, en regelmatig opstijgende vliegtuigen werden ons deel.
De stadsberg Klompen hoort bij een bezoek aan Namsos. De eigenlijke naam is Bjørumsklompen, en hij is 114 meter hoog. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over Namsos, het fjord en de rivier Namsen. Je kan helemaal naar de top rijden, maar wij wisten dit niet en begonnen de wandeling iets lager.Als verrassing kwamen we nog wat oude gangen tegen, zeker uit een een-of-andere oorlog, maar er stonden geen bordjes en op internet vind ik er ook niets over terug.
Er is een ander weertype voorspeld (regen!) en dus besluiten we de volgende dag weer verder te trekken. Via het oosten over de grens naar Zweden.
We komen langs Stiklestad, een bedevaartsoord, kerk en nationaal cultuurcentrum. Bij de Slag om Stiklestad in het jaar 1030 werd koning Olav ll Haraldsson (beter bekend als Olav de Heilige) gedood. De dode koning werd begraven in Nidaros in Trondheim en op 3 augustus 1031 heilig verklaard.
Het cultuurcentrum vertelt de geschiedenis rondom de dood van Olav de Heilige, maar laat ook een deel erfgoed zien van de Noorse geschiedenis rondom Stiklestad.In het museum stond een kunstig uitgesneden houten replica van de Nidarosdomen uit Trondheim, en buiten was er de mogelijkheid om oude huizen en boerderijen te bezoeken.
We bezoeken ook het Langhus Stiklastadir. Langhus zijn gebouwen die hoofdzakelijk gebruikt werden in Noord Europa vanaf de steentijd tot in de middeleeuwen.
Dit huis is uit 2009 en een reconstructie zoals het eruit moet hebben gezien aan het eind van de Vikingtijd. Het bestaat uit een grote hal met plaats voor 100 gasten en een woongedeelte met slaapplekken tot 30 personen. Het huis is 36 meter lang en acht meter breed.
Weer buiten doen we nog even mee met een aantal activiteiten. Zo'n twee/drie jaar geleden vond Tygo boogschieten nog helemaal niks, maar nu stond hij er als een prof. bij en schoot de meeste pijlen recht in het doel. 
Als laatste bezoeken we het kleine kapelletje op de plek waar Olav de Heilige de dood vond. Het kapelletje zelf was dicht, dus veel viel er verder niet te zien.
Onderweg richting de grens met Zweden komen we op een parkeerplaats met een hangbrug. Vanaf hier kun je naar "Galeri Nord". Geen idee wat we tegemoet gaan, maar we besluiten om er een wandelingetje aan te wagen.
Na de hangbrug volgen nog meer ijzeren, oude, wiebelige bruggetjes, waarvan ik mij afvraag hoe lang deze het nog houden...
Dan staan we plotseling voor een lange, loodrechte trap naar boven...de nieuwsgierigheid wint het makkelijk van het gezonde verstand: we gaan naar boven!
Bovenaan zien we wat we al vermoeden, we zijn in een oude vesting terecht gekomen! Het bestaat uit een lange hal met diverse ruimtes, maar het geheel ziet er erg vervallen uit.
Tot grote vreugde van André vindt hij ook nog een oude kanon-opstelling aan het einde van de gang. Tygo vindt het allemaal maar eng, en wil het liefste zo snel mogelijk naar buiten.
Een paar uur later staan we bij een Zweeds meer,Storsjöns strand. Een man komt ´s avonds een klein bedrag ophalen en we krijgen een boek over het dorpje waar we staan.
Tygo en ik nemen nog even een avondbad in het water. Het is wat winderig en fris aan het worden, maar in het water is het nog heerlijk. Tygo is echt een waterrat die deze week iedere avond vraagt of we nog even gaan zwemmen, ongeacht weertype.
De dag daarna rijden we weer verder langs de Zweedse grens richting huis.
Het lijkt erop dat ieder meer hier zijn eigen zeemonster heeft. En we komen weer de bekende en inmiddels vertrouwde rendieren tegen langs de wegen.
Ik wil nog niet naar huis...nog één nachtje in de natuur overnachten....
Oneindige wegen over de Zweedse hoogvlakte...
Wat een mooie eerste week was dit, en wat hebben we genoten!
Na een nachtje thuis te hebben geslapen (André en ik hadden een feestje in Tylldalen),
gingen we de volgende dag weer op pad...op jacht naar zon en zomerweer!
Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten