Een nieuw jaar: welkom 2015!

We hebben de laatste dagen van 2014 in alle rust doorgebracht. André heeft nog wat gewerkt tussen kerst en oud- en nieuw, maar dat stelt niet zoveel voor in vergelijking met Nederland. Er hoeft niet 24-uur doorgewerkt te worden om alle oliebollen te bakken voor het hele land. Hij was steeds vóór het middaguur thuis (en nog wat tijd gehad om foto's te maken van vogeltjes op de veranda).

Op 30 december kwam de temperatuur even flink boven het vriespunt en begon het te ijzelen. Terwijl we even onderweg waren voor een paar boodschappen, werd het spekglad op de weg. We zijn voorzichtig naar huis gereden. We zijn wel heel blij met onze winterbanden.

Bij het huis was er een regenboog te zien. Ook de late zon bracht weer een paar hele mooie plaatjes. We genieten er steeds weer van..

 31 December:Oudjaarsdag was het weer niet echt beter. Het dooide heel hard. Moortje heeft ook vanachter het raam wat naar buiten zitten kijken. We zouden eigenlijk bij Peter en Ingrid oliebollen gaan bakken, maar Ingrid waarschuwde dat het spekglad was op de weg naar Oversjødalen. We zijn daarom maar thuis gebleven en hebben getracht om zelf wat oliebollen en appelbeignets te maken.

Zodoende werd het al snel later en ging het zonnetje onder. We hebben de avond doorgebracht met ouderwets sjoelen en een film kijken met de kinderen. De jongens wilden allebei erg graag op blijven, en dat is gelukt. Hoewel Tygo het erg moeilijk had op het laatst.

 Vanaf een uur of negen werd er zo nu en dan iets afgestoken en stonden ze steeds voor het raam te kijken. Het meeste vuurwerk brak los om 5 vóór twaalf en dit duurde tot ongeveer 5 òver twaalf. Geen harde knallen gehoord, alleen maar mooi siervuurwek. Mijn leraar vertelde maandag dat vuurpijlen op zo'n houten stokje zelfs verboden zijn, omdat er in het verleden teveel ongelukken mee zijn gebeurd. Houten huizen enzo...

 Niels en Tygo hebben nog wat sterretjes afgestoken buiten. Niels vond het jammer dat we niet meer vuurwerk hadden. Vooral de knalerwtjes miste hij. Dus als jullie ze nog tegen komen, graag kopen voor hem!

 
 In het nieuwe jaar zijn we inmiddels al 2 keer naar Savalen geweest. De jongens kunnen daar op hun slee van de skihelling af. De loopband naar boven mogen ze gratis gebruiken. Ik heb mijn ski's uitgeprobeerd en André is al een klein rondje op zijn langlauf-latten gaan doen. Spotief begin, hè? We zullen het niet hebben over de spierpijn....

Silje slaapt binnen no-time in de pulk.

 Afgelopen zondag zijn we naar Hodalen gegaan om met Remco, Eleonie en de kinderen een poging te wagen op de latten. Ik kan niet zeggen dat dat vlot gaat. Ik vind het lastig om op die dunne latten mijn evenwicht te bewaren. Ik had eigenlijk verwacht dat het, door het skiën,al iets makkelijker zou gaan. André is gewoon een natuur-talent, die heeft het zó onder de knie. Hij is helemaal niet bang om te vallen...dat scheelt al een heleboel!
Tygo vindt het allemaal nog héél erg eng en heeft na een aantal meters zijn ski's uitgedaan. Maar het beginnetje is er...Niels heeft het goed volgehouden en wil het ook echt wel leren. Het is een doorzetter.

Inmiddels zijn we alweer twee 'gewone' school- en werkdagen verder en wordt er bij André al gepraat over de indeling van de herfstvakantie! Hij heeft het nog steeds erg naar zijn zin en ook zijn Noors gaat steeds beter. Zijn Noorse leraar is tevreden.

 Met Niels gaat het goed op school, Hij heeft het naar z'n zin, heeft vriendjes en doet mee met voetbal tijdens de pauzes.  Hij gaat naar judo, zwemles en idrettsskole. Hij praat al een aardig woordje Noors met andere kinderen en voelt zich steeds meer op z'n plek. Vertelt ook regelmatig dat hij niet meer terug naar Nederland wil.

Tygo is even een ander verhaal op dit moment. Hij begon zo goed, maar heeft het op dit moment erg moeilijk. Hij heeft het niet zo naar z'n zin op school. Heeft geen vriendjes, zegt hij. Hij klaagt 's ochtends vaak dat hij niet lekker is en niet naar school kan. Hij weet dat ik daar niet intrap, maar ook de lerares is het opgevallen dat hij niet zo vrolijk is op het moment. Tijdens een telefoongesprek vandaag vertelde ze dat hij wel aardig wordt gevonden door iedereen en dat hij met iedereen mag spelen. Ik denk alleen dat hij niet weet hoe hij moet vragen of hij mee mag doen. Ze gaat hem daar een beetje bij helpen, want als hij wèl meedoet met de anderen komt hij vaak kletsend en vrolijk binnen. Hij ziet tegen veel dingen op en is moeilijk te motiveren om mee te doen. Ook thuis merken we dit. In de klas praat hij niet en daarom slaat ze hem maar over tijdens een groepgesprek,

Hij gaat nu in een kleiner groepje les krijgen, met meer begeleiding in de hoop dat hij iets meer zelfvertrouwen krijgt. Komende week beginnen ze met ski-lek, ofwel spelen op je ski's op school. Hier heeft hij ook totaal geen zin in. Hopelijk gaat het gauw beter, want daar maak ik me wel wat zorgen over. Gisteren is hij voor het eerst naar zwemles geweest, en daar mocht hij meteen doorschuiven naar de schildpadden. Zwemmen is wel iets waarvan hij geniet.

Met mijzelf gaat het goed, ik vind en merk dat ik nu voldoende Noors spreek en dat ik dat graag in praktijk wil brengen. Daar ga ik meer energie in steken de komende tijd. De leuke banen liggen helaas niet voor het oprapen en je moet jezelf 'promoten' door bekend te worden bij de juiste mensen. Zolang ik nog niks heb gevonden volg ik trouw de lessen op school, 4x per week.

Komend weekend hebben we een sledetocht met paarden op de planning staan en gaan we misschien nog even zwemmen met z'n viertjes (gratis vrijzwemmen als de kinderen op zwemles zitten!).

Er komen dus weer  een paar leuke foto-momenten. 

Godt nyttår til alle!

Gelukkig nieuwjaar iedereen!