Hoera! Tygo is 10 jaar!
Op 17 oktober is hij jarig, en dat vieren we op zaterdag 20 oktober met een hoop Nederlanders en onze Noorse buren.
Op zondag trek ik erop uit, in mijn eentje, voor een wandeltocht door het natuurgebied (Ripan) achter ons huis. Ik ben zo'n vijf uurtjes weg, en kom maar vijf andere mensen tegen, en één hond.
Waarom? Ik weet het niet...op deze wandeling maak ik veel foto's van dood, rottend hout. Het is zo mooi om te zien dat er uit dit dode hout weer nieuw leven groeit...
En die stenen...ze hebben zulke mooie motieven! Die verschillende soorten mos overal...Wat is de natuur toch mooi! Ondanks dat de bladeren allemaal al van de bomen zijn, blijft het mooi!
Misschien ben ik een beetje nostalgisch....
Via een ander wandelpad kom ik weer terug bij Aumafallet, een plek waar ik al eerder ben geweest met de Barnas Turlag en mijn moeder en Cok. Het ligt een beetje verborgen in de bossen. In de ijstijd is er een diepe kloof ontstaan, waar nu het riviertje woest doorheen stroomt. Vanaf hier vind ik weer nieuwe wandelpaden terug naar ons huis. Wat een heerlijkheid om zo uren door de bossen te kunnen struinen!
In het kader van de grote NATO-oefening
Trident Juncture 2018 merken we dat het al drukker wordt op de wegen. We zijn de afgelopen weken goed voorbereid door de gemeente met brochures, voorlichtingsavonden, de kinderen hebben instructies op school gekregen over wat ze kunnen verwachten en hoe ze zich moeten gedragen als er bijv. een tank voorbij rijdt. Regelmatig zien en horen we de eerste legertroepen rijden. Ook voorbij ons huis.
Dinsdag 23 oktober ligt er opeens een laagje met mooi, wit spul! Hoewel ik verwacht dat het wel verdwijnt in de loop van de dag, blijkt het hardnekkiger dan gedacht. De hele dag door blijven er dreigende wolken zichtbaar....mooi gezicht!
Woensdag is het nog zo'n mooie dag, en het lijkt erop dat de winter al is begonnen...
Wat zeker wel is begonnen zijn de militaire transporten. Vrijdagmiddag vliegen er zware helikopters over ons huis naar het kleine (sport)vliegveld vlakbij.
Zaterdagochtend 27 oktober zitten we ´s morgens vroeg in een bus, terwijl de maan nog aan de hemel staat.
De jongens doen mee aan een zwemevenement in Elverum, en we gaan met de zwemvereniging in een grote bus daar naartoe.
Wij zitten langs de kant, in een bloedheet zwembad en zijn blij dat we wat andere kleding bij ons hebben....zweten!
Ze krijgen allemaal een bekertje voor hun deelname. Na een lange, vermoeiende dag, stappen we weer tevreden in de bus terug naar Tynset.
Eind oktober ligt er een leuk laagje sneeuw en begint Tygo met het maken van zijn `snøborg`, zijn sneeuwburcht. Helaas smelt de sneeuw een week later weg en komt er nog niets van een mooie burcht.
In plaats daarvan vermaakt hij zich ook met knutselen en tekenen: hier met zelfgemaakte maskers.
Op de laatste dag van oktober maken de jongens koekjes met André, als voorbereiding op het verjaardag- en overnachtingsfeestje dat Tygo komend weekend gaat geven.
Hierover meer in mijn volgende blog....
Zaterdagochtend 27 oktober zitten we ´s morgens vroeg in een bus, terwijl de maan nog aan de hemel staat.
De jongens doen mee aan een zwemevenement in Elverum, en we gaan met de zwemvereniging in een grote bus daar naartoe.
Wij zitten langs de kant, in een bloedheet zwembad en zijn blij dat we wat andere kleding bij ons hebben....zweten!
Ze krijgen allemaal een bekertje voor hun deelname. Na een lange, vermoeiende dag, stappen we weer tevreden in de bus terug naar Tynset.
Eind oktober ligt er een leuk laagje sneeuw en begint Tygo met het maken van zijn `snøborg`, zijn sneeuwburcht. Helaas smelt de sneeuw een week later weg en komt er nog niets van een mooie burcht.
In plaats daarvan vermaakt hij zich ook met knutselen en tekenen: hier met zelfgemaakte maskers.
Op de laatste dag van oktober maken de jongens koekjes met André, als voorbereiding op het verjaardag- en overnachtingsfeestje dat Tygo komend weekend gaat geven.
Hierover meer in mijn volgende blog....