Deze foto's zijn van een wandelingetje met cliënten van mijn werk op 2 februari. Bij het topje van mijn wijsvinger, dat kleine besneeuwde driehoekje in de verte...daar wonen wij.
Als ik terugdenk aan de februari-maanden sinds we zijn verhuist naar Noorwegen, valt het me op dat deze maand altijd heel leuk, maar ook druk is. Er wordt veel georganiseerd aan evenementen in de buurt, ik ben jarig en het is altijd wintervakantie. Daarnaast worden de dagen snel langer na de donkere periode. De zon probeert iedere dag wat langer boven de horizon te blijven.
Tijdens mijn werk op het dagcentrum gaan we regelmatig naar buiten. Ik heb gemerkt dat de ouderen vaak erg fit zijn in vergelijking met die in Nederland. Dat komt waarschijnlijk omdat de mensen hier gewend zijn om veel te lopen. Ze vinden dat iemand, van tussen de zeventig en tachtig jaar, nog goed in staat moet zijn om een flinke wandeling te kunnen maken.
'Kom deg ut-dagen', op zondag 5 februari waren weer erg gezellig. Twee keer per jaar organiseert de Noorse bergsportvereniging deze 'kom naar buiten-dagen' om mensen te stimuleren om vooral veel te genieten van de buitenlucht en de natuur.
We waren deze dag uitgenodigd door de Barnas Turlag van Tynset om een leuke dag te hebben bij Savalbete in Savalen. Een leuke plek om verschillende activiteiten te ondernemen. André had, na een oproep op facebook, zijn best gedaan om melkpakken te vullen met water om zodoende ijsblokken te hebben om mee te bouwen. Verder werd er gesleed, verstoppertje gespeeld, een rondje quiz-vragen beantwoord, en als verrassing kwamen de paardensledes van Jan om een klein rondje mee te maken.
Springen in de diepe sneeuw is ook erg leuk.
Dan even naar binnen om op te warmen, want het is toch wel een beetje koud geworden. Binnen brandt de open haard en er is cake en chocolade.
Niet veel later stonden de sleden klaar voor een klein ritje. Niels en zijn vriend Kristian zaten er al klaar voor, terwijl Tygo liever naast mij wilde zitten. Eindelijk sta ik zelf weer eens op de foto!
Vrijdag 10 februari ben ik samen met Jildou, een leuke Nederlandse meid, naar de bioscoop geweest. Samen hebben we een gezellige avond gehad die we hebben afgesloten in het café.Ik mis het gemak waarmee je in Nederland met elkaar kon afspreken om iets leuks te gaan doen. Wat dat betreft is het opbouwen van sociale contacten met Noren heel lastig hier in Tynset. Ze zijn erg op zichzelf en hebben geen behoefte of interesse. Er zijn momenten dat ik mij dan wel eenzaam voel.
Vrijdag 11 februari is het stralend weer en daardoor ook goed koud. Dat is prima weer voor de honden die meedoen met de Femundløpet. Dit is de hondenslee-race van 400 en 600 kilometer. Ze komen altijd voorbij Tynset en dit jaar staan we ze uitgebreid aan te moedigen langs de route, niet ver van ons huis. Terwijl we over het bruggetje rijden, komt juist de koploper van de 600 kilometer onder de brug door, over het bevroren ijs.
Terwijl we over het pad langs de Tunna lopen, komt nummer twee voorbij. Daarvoor moeten we even de diepe sneeuw in duiken om ruimte te maken. Even later lopen we over de besneeuwde velden, midden in de zon en hebben we prachtig uitzicht!
Terwijl we wachten op de volgende hondenslee, duiken de jongens de sneeuw in en maken sneeuwengelen.
Degenen die de 600 km. doen, mogen 12 honden voor de slee spannen. Als de honden voorbij komen hoor je ze niet. Ze blaffen alleen als ze, enthousiast en nerveus, klaar zijn voor vertrek.
Na deze prachtige beelden volgen er nu een aantal lugubere foto's. Je bent gewaarschuwd! Niels en Tygo doen mee met een project van de bibliotheek wat 'Jeg er Nysgjerrig' heet. Na onder andere natuurkunde, scheikunde, vulkanen en dinosauriërs ging het deze keer over het lichaam. De arts die voor de groep stond had allerlei organen meegenomen en legde uit hoe je lichaam werkt op een bijzonder leuke manier. Na afloop mochten ze zelf een hart onderzoeken.
Ze vonden het allebei een beetje vies in het begin, maar vooral Tygo ging uitgebreid op onderzoek uit. Niels hield wat meer afstand, maar heeft ook geholpen met het hart opensnijden.
Op 14 februari gingen de jongens met hun '4H-klub' zwemmen in Savalen-hotel. Over 4H zal ik in een later blog nog wat vertellen. Er stonden bij het hotel een paar Nederlandse auto's geparkeerd die er nogal bijzonder uitzagen...bijv. een kratje Heineken op het dak!? We maakten een kort praatje en kwamen er al snel achter dat ze meededen aan de Barrel-challenge...nog nooit van gehoord...
Na het zwemmen was het hotel volgelopen met Nederlanders. Er deden zo'n 400 mensen mee met ongeveer 160 meest gekke auto's! Terwijl de jongens nog even genoten van een ijsje, heb ik zitten praten met een paar mannen over de uitdaging om met een oud barrel (min. 1999 of ouder) door Scandinavië te rijden. Onderweg moeten er ook een aantal knotsgekke opdrachten worden gedaan. Na nog wat foto's van dat hele gekke circus zijn we naar huis gereden, ervan uitgaande dat ze de dag daarna weer verder zouden rijden richting de fjorden aan de westkant van Noorwegen.
Woensdag 15 februari, rond het middaguur, rijdt ik in het centrum van Tynset. En wat zie ik? Een paar gestrande Nederlanders die eigenlijk al ver weg hadden moeten zijn....
Even zeer sociaal geweest en gevraagd of ik ze kon helpen. Ze stonden al een paar uur te sleutelen aan een van de auto's vanwege een kapotte katalysator. En het was die ochtend heel koud, -17 !
Tsja, het enige wat je kan doen is zorgen voor een bakkie Hollandse koffie....
Op de terugweg kwamen we een paar paardesledes tegen, op weg naar het verzamelpunt in Tynset. Vandaar vertrokken zondag minstens 26 sledes op weg naar de Røros martnan, de jaarlijkse wintermarkt. Deze mensen reizen daar naartoe met hun handelswaren op de manier waarop ze je 't in vroegere tijden ook deden. Op dinsdag komen ze met z'n allen aan in Røros voor de opening met paardensledes uit alle windrichtingen. Dat zou ik nog graag een keer zien.
Zondag 19 februari hadden we nog een feestje bij de fam. Ackerman om de verjaardagen van de twee meisjes (alvast of alsnog) te vieren. 
Maandag kwam er nog een envelop met een mooie kaart en een slinger....voelde hierdoor alsof mijn verjaardag nog een beetje langer duurde....
Woensdag kreeg ik de jongens in huis zover dat ze even mee gingen naar de Rørosmartnan en dat werd gezelliger dan ze eigenlijk dachten.
We vonden een koperen poffertjes-pannetje dat we gaan uitproberen boven de balpan, ik heb nieuwe handgebreide handschoenen gekocht, André heeft een deegroller gekocht en we kwamen de Nederlandse kaasboer tegen, die ook lekkere stroopwafels had.
Verder is het ook genieten van de sfeer in de straten en kleine binnenplaatsen. Daar verzamelen mensen en handelaren voor sterke koffie, sterke verhalen, sterke drank en muziek. 
Op zaterdag nog een keertje geweest, deze keer iets korter.
Voorlopig hebben we voldoende Hollandse kaas! Mmmm, heerlijk!
Zondag 26 februari nemen we de jongens mee voor een skitochtje. We hebben het plan gevat om tijdens de Paasvakantie naar een berghut te gaan, maar dat zou betekenen dat we acht kilometer op de langlauf-latten af moeten kunnen leggen. De hut schreef overigens dat er nu nog onvoldoende sneeuw ligt, dus het is nog maar de vraag of het doorgaat. En dat terwijl de hut in Rondane ligt...hemelsbreed niet zo heel ver van ons vandaan, maar wel aan de andere kant van de bergen. Waarschijnlijk daardoor ook een andere luchtstroom? Hier in Tynset hebben we meer dan genoeg sneeuw!
Over de skitechnieken van de jongens hebben we ons voor niks druk gemaakt...die hebben veel geleerd tijdens de tochtjes die ze op school maken. Ze waren steeds ruim voor ons uit en we hebben uiteindelijk een ronde van 5 kilometer gedaan. Dan verdien je wel een pauze met rozijntjes!
