Zondag was er mooi, zonnig weer voorspeld. We zijn daarom met Line van de Barnas Turlag het kastje met boekje en kliptang op de top van Savalkletten gaan zetten. Dit is één van de vijf toppen die door de kinderen, voor het najaar, beklommen moeten worden om een diploma te krijgen. 
De route was niet lang, maar door de sneeuw nog wel een beetje glad.
Bovenaan de skipiste in Savalen, bij het uitzichtpunt, hebben de kinderen blikjes en flesjes verzameld die daar gedurende het skiseizoen waren neergegooid. Ze hebben dus ook nog eens meegeholpen om het milieu schoner te maken.
Onderweg naar de top liep er een bustetrollet- een harige rups over de sneeuw....weer een teken van de naderende lente. Geen bloemen, maar wel de dieren die aangeven dat het jaargetijde aan het veranderen is!
Tygo liet zich door Line verleiden om zich een baard aan te laten meten met mos uit de bomen. Ziet hij er niet geweldig uit?
Dan zijn we al op de top van Savalkletten en kunnen de jongens als eersten van dit seizoen hun kaart knippen en hun namen opschrijven in het topboek. We genieten nog even van het lekkere weer, en tijdens de pauze kletst Niels volop met zijn vrienden van school. 
Tussen eten en drinken door, wordt er druk gegleden op plastic zakken, die Line in haar rugzak had meegenomen. Volgende keer hier ook aan denken en meenemen.
Waar zo´n plastic zak allemaal al niet goed voor is!
De tocht naar beneden werd erg leuk, beter konden we het niet wensen.
De hele weg van Savalkletten tot onderaan de skipiste was één lááánge glijbaan!
Eenmaal thuis was het heerlijk op de veranda, maar doordat er wat wind was gekomen, kwam mijn nieuwe wollen plaid goed van pas!
Een groot contrast met deze foto´s was het uitzicht dat we hadden op dinsdagavond. Toen kwamen we ´s avonds aan bij ons hotel voor twee nachtjes in Oslo.
Woensdagochtend, 13 april, na het ontbijt begon de tocht naar de Nederlandse Ambassade voor het vernieuwen van de paspoorten van Linda, Niels en Tygo. Nadat we bij de toeristeninfo onze openbaar vervoer kaarten hadden gehaald, moesten we op zoek naar Trikk 11, ofwel trammetje nr. 11. Deze vertrok niet vanaf de haltes voor het Centraal Station, maar zo´n 800 meter verder in een andere straat....duurde even voordat we ´m gevonden hadden, maar we zijn op tijd bij de Ambassade aangekomen!
Toen we dat belangrijke gedeelte achter de rug hadden, konden we nog een paar uur genieten van het centrum van Oslo. Het was heerlijk voorjaarsweer en dus zijn we eerst naar het Vigelandpark-Frognerpark gegaan.
Het Vigelandpark bevindt zich in de wijk Frogner en wordt daarom ook wel Frognerpark genoemd. Het park staat vol met beelden van beeldhouwer Gustav Vigeland (1869-1943). De gemeente beloofde hem een atelier, woning en toekomstig museum en in ruil daarvoor doneerde hij bijna al zijn werken aan de stad. Het park is zijn levenswerk.
De jongens hadden nog een mooie speeltuin ontdekt bij de ingang van het park en wilden graag hier even spelen. Ondertussen hebben wij de route uitgezocht naar het Vikingskiphuset. Niels had hierover moeten schrijven op school en wilde het graag met eigen ogen zien.
Het museum was niet groot en niet bijzonder interessant voor kinderen en met een bus Chinesen voor je in de rij, waren we snel klaar! Je kunt er drie opgegraven Vikingschepen bekijken. Ze zijn gebruikt als grafkamer voor rijke mensen, die met al hun bezittingen werden begraven. Zelfs hele wagens, bedden en tenten zijn gevonden. Voor de kinderen was het Vikingmuseum op de Lofoten veel leuker, want daar stond niet alles achter glas en hekken. Daar mochten ze dingen aanraken....
Over café Amsterdam had ik al heel wat gelezen op de facebook-pagina van Nederlanders in Noorwegen. Tijd om daar eens te gaan buurten....
Ondanks de vermoeidheid een goede beslissing! André heeft lekker kroketten gegeten, ikzelf kipsaté, Tygo kipnuggetjes en Niels frietjes in een puntzak! En er hangt een hele gezellige sfeer, dus als we weer naar Oslo gaan...Café Amsterdam...here we come!
Na nog een nachtje in het hotel ben ik ´s ochtends op tijd naar de eetzaal gegaan en heb snel een ontbijtje genuttigd. Ik werd om half 9 in het Kongressentrum verwacht voor een symposium over dagaktiviteitsaanbod voor ouderen met dementie.
André, Niels en Tygo hebben later uitgecheckt uit het hotel en zijn terug naar Tynset gereden met de auto. Terwijl ik ´s avonds onderweg was met de trein naar huis, stonden de jongens alweer op de judo-mat voor hun laatste les. Ze kregen allebei een nieuwe band: Niels ging van de oranje band naar groen, en Tygo kreeg de gele band.
Dit was meteen ook de afsluiting van het judo-seizoen. Er zijn een heleboel kinderen die aan voetbal doen, en die trainingen gaan nu weer beginnen. Onze twee jongens zijn nog steeds niet van de voetbal (gelukkig), dus voorlopig is het nog één of twee keer zwemmen. Daarna stoppen ook de zwemlessen, want het zwembad wordt leeg en schoongemaakt voor het zomerseizoen begint. En de lente is nog maar net begonnen?!? Logica???? Vraag het me niet!
Tot de volgende blog!
Linda.
