Hallo januari....eh februari !?

Inmiddels is er alweer een maand voorbij sinds mijn laatste blog. Wat vliegt de tijd, het is alweer februari! 

Als je de foto's bekijkt denkt iedereen dat we alleen maar leuke dingen doen, maar dat is niet helemaal de waarheid.

Ik werk vier dagen in de week. Ik ga rond kwart voor acht de deur uit en kom rond vier uur 's middags weer thuis. Vaak eten we dan meteen, want op maandag hebben de jongens zwemmen om vijf uur, op dinsdag heb ik éénmaal in de twee weken bijeenkomst van het Rode Kruis Helpkorps, op donderdag is het judo-dag voor de jongens en dan is het alweer vrijdag! 's Avonds ben ik vaak blij om onderuit te zakken op de bank met de laptop op mijn schoot. Vaak zit ik dan te lang op internet, ga te laat naar bed....en 's morgens moet ik mij uit bed hijsen. Maar je hoort ons niet klagen hoor! We genieten nog steeds van alle bijzonderheden die we nog steeds meemaken en we wonen op een fantastische plek!

Op zondag 17 januari waren er open skidagen in diverse skigebieden. Ondanks de kou (rond -25) ben ik, in mijn eentje, het skigebied van Hummelfjell gaan ontdekken. Helaas was het behalve koud, ook erg winderig. Hierdoor werd de weinige sneeuw die er lag ook nog eens weggeblazen. Niet alle afdalingen waren open. Andere afdalingen waren erg slecht. Ze sluiten de pistes niet af, waardoor ik regelmatig met mijn ski's over graspollen en rotsen ging. Niet echt een positieve ervaring dus. Volgende keer ga ik Oppdal eens uittesten.

Op woendag ben ik thuis met Tygo, mijn enige vrije dag in de week. Wat een kadootje is het dan om toevallig weer zo'n mooie zonsopgang en alle vers-gevallen sneeuw op de plaat vast te kunnen leggen.

Op vrijdag 22 januari besloten we spontaan om naar de bioscoop te gaan met Niels en Tygo. Eigenlijk was het Niels die op school had gehoord dat De Kleine Dinosaurus om zes uur 's avonds vertoond zou worden. We hesen ons dus weer in de jassen en gingen naar Tynset.

We kregen een verrassing met de post in de vorm van deze twee vossen. Dit is fjellrev/bosvos Turbo van de Noorse Bergsportvereniging. We waren in het najaar van 2015 lid geworden om de aktiviteiten van de Tynset kinder-turvereniging te steunen. We zijn in het eerste jaar zo vaak gratis mee geweest bij alles wat ze organiseren dat we dat wel tijd vonden. Plotseling lagen deze twee dus in de brievenbus.

Op zondag 24 januari mochten ze mee naar de nieuwjaarsbijeenkomst/maneschijn-tur in Savalen. De Barnas Turlag was uitgenodigd door Jan Klemmetvold van het Savalen Hestesenter/paardencentrum om weer een leuke avond te hebben.

 Springen in het hooi, de paarden begroeten, een arreslee-tochtje en gezellig met elkaar rondom het vuur. Dan gaat een avond helaas snel voorbij en moet je weer terug naar de auto lopen met je hoofdlichtje..

 
Niels ging uit zichzelf, met hulp van Jan, ineens op een paard zitten. Tygo vond de paarden wel erg lief, maar hoefde er niet op.

 

 

Woensdag 27 januari, had ik twee kinderen thuis. Niels was een dagje schoolziek, hij was wat hoesterig en miste zijn stem. Echt ziek was hij ook niet, maar mogelijk had hij toch wat last van het spelen in het hooi/hooikoorts? Er viel buiten wat sneeuw, maar ze hadden het binnen erg goed naar hun zin. Soms is het een heel gezellig stel, en soms zitten ze elkaar behoorlijk op hun huid...dan zou je ze achter het behang plakken!

 
Zaterdag 30 januari heeft André eerst de garagedeur weer op zijn plaats gehangen. De storm 'Tor' had het voor elkaar gekregen om hem van zijn rails te blazen...knappe prestatie. Daarna wilden we proberen om een sneeuwpop of sneeuwkasteel te bouwen, maar de sneeuw was helaas nog te droog en viel makkelijk uit elkaar. Het zonnetje gaat gelukkig alweer wat warmte geven, waardoor we komende tijd weer meer buiten kunnen zitten en genieten. Dat hebben we gemist afgelopen maand met temperaturen rond de -23.

 

 De laatste dag van januari was het weer mooi weer en besloten we om een tochtje op de ski's te maken. Niels had nieuwe, langere latten gekregen en een paar nieuwe stokken, Tygo had nieuwe schoenen en stokken gekregen en kon de fijne ski's van Niels in gebruik nemen. Tijd om ze uit te testen!

 

Wat hebben we genoten! Geweldig om hier te mogen wonen en iedere week naar toe te kunnen, mochten we willen...Rust en ruimte om ons heen om rustig te kunnen nadenken over bijv. een huis dat we nog vlak daarvoor hadden bekeken. We waren hierover erg enthousiast, maar ook wat twijfels hier en daar. Heerlijk om dan even met elkaar in zo'n omgeving voor's- en- tegen's te kunnen afwegen.


 
 Niels en Tygo waren er vandoor gegaan. Hoewel ze nog niet veel ervaring hebben, gaan ze wel als een speer op hun nieuwe ski's. Misschien hielp het ook dat ze nog mochten spelen en we beloofd hadden om nog worstjes te grillen.

 

En toen werd het februari! Goedenmorgen 1e februari, op weg naar mijn werk!

Afgelopen dinsdag mocht ik met twee dames van het dagcentrum even een rondje-om met de spark.

 Zomaar een weggetje ergens in Tynset, en plotseling dit uitzicht!

Woensdag hadden André en ik allebei een afspraak bij de tandkliniek in Tynset. Na ruim 2 jaar werd het weer eens tijd voor controle...we hielden ons hart vast. Gelukkig allebei geen gaatjes, alleen maar een beetje tandsteen weghalen, en een diep holletje opvullen met een bepaald goedje. Pffff.! Vanaf nu krijgen we automatisch ieder jaar een oproep.
Afgelopen weekend was druk, maar erg leuk! André moest zaterdagochtend nog werken, maar kwam thuis met 'Fastelavnsboller', een lekkernij die alleen nu gegeten wordt voordat de vastentijd begint. Witte bollen met slagroom, gele room en jam.

Verder hebben we afgelopen maand een aantal huisbezichtigingen achter de rug, waarbij we merken dat de kwaliteit van de huizen bedroevend slecht is. De meesten hebben vochtproblemen in de kelder of er moet heel veel opgeknapt gaan worden. Dat geld hebben we niet op dit moment. De Noorse banken eisen een eigen inleg van 15 - 20% van de vraagprijs. Je moet dus een aardig spaarcentje hebben, voordat je een huis kunt kopen. Het huisje dat we eerder hebben bekeken en waar we enthousiast over waren is compleet gerenoveerd. Er hoeft niet veel meer verbouwd te worden, maar de ligging en indeling van het huis hebben ons doen besluiten om nog geen bod uit te gaan brengen. Het is nog niet ons 'droomhuis'.

Voorlopig genieten we nog van de ruimte in de tuin van ons huurhuis.

 Op dit moment is de Femundløpet bezig.

 Dit is een Europese lange-afstandsloop voor sledehonden. De wedstrijd start in de historische bergstad Røros. Daarna lopen ze door 8 gemeentes en het prachtige landschap van Sør-Trøndelag en Hedmark voor ze weer de finish bereiken in Røros.(foto's en info)

Er zijn vier verschillende klassen, o.a. de 400 km. waarbij ze met acht honden mogen lopen en de 600 km. waarbij ze met twaalf honden mogen starten. De F600 kwam langs Tynset en onder de brug door vlakbij ons huis. Vorig jaar konden we niet gaan kijken door een sneeuwstorm, de wedstrijd is toen ook stilgelegd, maar dit jaar waren we erbij. Eerst zijn we bij de brug gaan kijken:

De eerste kwam al gauw voorbij, daarna duurde het bijna 20 minuten tot de volgende kwam. De jongens hadden niet zoveel geduld om te wachten en hebben zich vermaakt met spelen in de sneeuw.

    

Vanaf hier gaat de race verder richting Kvikne, en zijn wij de andere kant opgegaan richting Tynset. Niels wilde graag meelopen met een fakkeltocht naar de nieuwe voetbal-hal. 

 In de Nytrømohallen werden nog diverse toespraken gehouden, muziek gespeeld en gedansd. Daar hadden ze eigenlijk geen aandacht voor...Niels stond meteen te voetballen met zijn vrienden.

 Na afloop werd er een wedstrijd gespeeld tussen meisjes-voetbalteams. Hier hebben we nog even naar gekeken. Daarna in goed overleg besloten om nog even naar de sledehonden te gaan kijken bij het 'checkpoint' Orkelbogen.

Voor Nkr.50 geparkeerd bij het Friluftsenter Orkelbogen, waarna de vuurkorven de weg wezen door het donker, naar het stadion.

 Toen we aankwamen waren de eerste koplopers al binnen, maar we hadden het geluk om nummer vier aan te zien komen. De lopers moeten dan eerst hun honden gaan verzorgen, zonder hulp van anderen. De dierenartsen komen erbij en checken alle honden. Ze krijgen stro om op te liggen, en na het eten krijgen ze jasjes en dekentjes om onder te liggen. Verbazingwekkend hoe rustig te zijn...geen geblaf, geen aandacht voor de andere honden die er zijn...alleen maar lekker gaan liggen en slapen!

 

Wat een heerlijk ontspannen en gezellige sfeer hing er. Terwijl wij bij de honden stonden te kijken, speelden de jongens met een meisje uit Niels z'n klas tussen de Tipi-tenten. We zijn uiteindelijk binnen gaan zitten om wat te eten tussen de lopers, de helpers, en andere nieuwsgierigen. Ondertussen ook nog een quiz ingevuld waarmee we iets konden winnen. De broodjes worst en Stroganoff Gryte smaakten erg lekker. Hierdoor werd het al gauw later, en waren we uiteindelijk over half 10 pas thuis. Gelukkig konden we vandaag een beetje uitslapen.

 Vandaag, zondag 7e februari stond in het teken van de 'Kom deg ut-dagen', ofwel 'Kom naar buiten-dag!'
De Barnas turlag had ijsvissen georganiseerd in Savalen. Wij zijn niet zulke visliefhebbers, maar Tygo wilde zo graag een keertje vissen en vis eten! In afwachting tot mama klaar was (met inpakken, verzamelen, aankleden en plassen) werd de sneeuwpop van gisteren nog even overtroffen in de tuin. Deze staat iets beter in het zich vanuit het keukenraam!

 

Daarna zijn we richting Savalen vertrokken om eens te kijken wat dat ijsvissen nu precies was. Aangekomen bij het compleet bevroren Savalenmeer, moesten we zo'n 2 kilometen over het ijs lopen naar de plek waar iedereen zich had verzameld. Gelukkig hadden we de wind in de rug.

 Onderweg kwamen we Chris Nicklas tegen met zijn hondenspan. Hij heeft wat ritjes gedaan met een aantal kinderen over het ijs. Wij hebben dit niet meer gedaan door de harde wind. 

 

'Pilken' is met een klein hengeltje in een gat in het ijs vissen naar de vissen die nu vooral op de bodem zwemmen. Daar is nog voedsel te vinden, heeft André zich laten vertellen.

Een aantal anderen was het gelukt om vissen te vangen. Wij hadden niet het geduld om bij een gaatje te gaan zitten. Inmiddels was het behoorlijk gaan waaien en licht regenen, en op die open vlakte voelde dat niet echt fijn. De temperatuur was overigens heel de dag boven het vriespunt,,,echt koud was het niet. De jongens waren nog moe van de ervaringen van gisteren, dus we zijn langzaam, met tegenwind. weer het hele eind over het ijs terug gelopen naar de auto. Daar was het bijna windstil en zelfs prettig om nog even te zitten en wat te nuttigen.

Inmiddels is het elf uur 's avonds en kletst de regen en hagel tegen de ruiten. Tijd om lekker onder de dekens te kruipen!

Tot de volgende blog!