De feestdagen begonnen met het maken van zogenaamde krommer. Tygo had ze geproefd toen hij een ochtendje op mijn werk was, en vond ze zóóó lekker! Mijn collega leende haar houten roller uit en van mijn werk kon ik het wafelijzer lenen. Aan de slag dus, als een (bijna) èchte Noorse.
Eerste kerstdag was het spiegelglad buiten door de dooi van de week ervoor. Er lag verbazingwekkend weinig sneeuw voor deze tijd van het jaar, met veel te hoge temperaturen. Dit leidde ertoe dat we lekker zijn thuis gebleven en hebben genoten van gebakjes, spelletjes en fondue.
Tweede kerstdag had het een beetje gesneeuwd, maar helaas was het geen 'plaksneeuw' zoals we uit Nederland gewend zijn. De kou zorgde voor droge sneeuw waarvan geen sneeuwpop te bouwen is. Wel kun je er mooie sneeuwengelen in maken. In het kader van de kerstgedachte zijn de mannen hiermee flink in de weer geweest.
's Middags zijn we in de auto gestapt op weg naar Kåsa om bij Peter, Ingrid en Femke een gezellig buffet te maken met diverse andere Nederlanders. Dit was weer héél gezellig en geslaagd.
Joel is begonnen met schaken, en is inmiddels zó goed dat niemand meer van hem wint! André probeerde het wel nog even...
Tijd voor het heerlijke buffet. Iedereen had iets gemaakt en meegenomen. Genieten!
Maandag 29 december kwam André thuis en vertelde over een bijzonder licht buiten. Ik ben naar buiten gegaan met het fototoestel en heb een aantal prachtige beelden kunnen maken van dit licht. Het is een (deel van een) Halo.
(Halo is de verzamelnaam voor een familie van lichtverschijnselen in de atmosfeer in de vorm van gekleurde of witte kringen, lijnen of lichtplekken aan de hemel, meestal rond de zon of maan. Halo's worden veroorzaakt wanneer zon- of maanlicht door een ijle nevel van ijskristallen schijnt.-Wikipedia).
Ook de andere kant van het dal was prachtig in deze kou en het was meteen een goede gelegenheid om ons huis weer eens op de foto te zetten:
We zijn die middag ook nog even naar Savalen gereden om even te kunnen sleeën. Op de skipiste stonden de sneeuwkanonnen op volle sterkte sneeuw te produceren, en ze waren druk in de weer om de skipiste gereed te maken. Hoewel het kerstvakantie was, was de piste nog niet open.
Gelukkig hadden ze wel het loopband van de kinderpiste aangezet, waardoor de jongens gewoon lekker konden glijden. Tygo was nog een beetje bang in het begin, door het 'ongelukje' van vorig jaar waarbij een ander kindje hem , hoe zeg je dat..., aansleede/aanreed? Als we nu vragen: Zullen we naar Savalen gaan?, dan roep hij als eerste JA!
Nog een paar laatste foto's, en dan gauw naar huis. Het was erg koud was geworden, dus een uurtje was lang genoeg. Eigenlijk vonden ze het tekort, maar eenmaal in de auto had ik één huilend jongetje in de auto omdat zijn tenen zo zeer deden, en de andere klaagde net zo hard. Bijna bevroren tenen..., tijd voor andere sneeuwschoenen dus...
Dinsdag zijn we, met lichte sneeuw, even naar Zweden gereden voor wat boodschappen die je hier in Noorwegen niet zo makkelijk kunt krijgen. Op 'Harrytur' heet dat. Een beetje een neerbuigende uitdrukking voor mensen uit Noorwegen die op jacht gaan naar goedkopere gebruiksartikelen in Zweden. Met name alcoholische dranken is voor ons een reden om af en toe zo'n ritje te maken, maar eigenlijk is de rit zelf ook niet heel vervelend:
Op Oudjaarsdag was André al vroeg thuis, rond 8 uur 's ochtends. Bedenk daarbij dat hij in Nederland altijd pas rond 7 uur 's avonds doodmoe na een 24-, of 48-urige werkdag thuis kwam! Heerlijk om hier te wonen zonder al die oliebollen en appelflappen...nou ja, hij moest wel thuis nog aan de slag!
Hij heeft de appelflappen gebakken, terwijl Peter en Ingrid zorgden voor de oliebollen die avond. We hebben oudejaarsavond gezellig doorgebracht bij Aleida, met o.a. veel spelletjes. Hierdoor was het veel sneller twaalf uur, dan we in de gaten hadden...
Van 2 januari hebben we een wintersport-dagje gemaakt. De kinderen zijn gaan sleeën, André is een rondje op zijn langlaufski's gaan doen, terwijl ik zelf de skipiste onveilig heb gemaakt. Waarom denk ik altijd zo soepel en elegant te skiën en ziet het er op de foto's niet uit???
De dag daarna hebben we nog zo'n sportief dagje gedaan, maar nu zijn we met z'n viertjes op de lange latten gegaan. 
Naast de skipiste waren mannen druk in de weer met ijsblokken snijden en uit het water halen. Er is een ijskunstenaar die de meest mooie figuren maakt, een aantal hiervan staan in Savalen. Maar dit was voor het eerst dat we zagen hoe die blokken ijs werden verzameld. Ijzig werk!
De rest van de dagen is het kouder geworden. Eigenlijk was het steeds rondom de -20/-25 graden, en dan is het voor kinderen niet aan te bevelen om lang buiten te zijn. Je kunt je kleding aanpassen aan de kou, maar ik voel het vooral aan mijn neushaartjes die bevriezen, lippen die droog worden en mijn contactlenzen die irriteren.
Ik heb afgelopen donderdag nog wel een wandelingetje gemaakt met een bezoeker van het dagcentrum. Mijn collega vond het te koud en was al eerder terug gegaan. Het was koud, maar goed te doen, en op de koop toe:prachtig uitzicht op Tynset en de bergen daarachter:
Zaterdag hebben we een ritje gemaakt naar Røros. Je kunt aan de blauwe kleur op de foto's zien dat het heel koud was, -27 graden (misschien nog wel meer?). De auto had moeite om warm te worden, want het ijs aan de binnenkant van de ramen heeft er bijna een uur over gedaan om te ontdooien. Maar wederom mooie beelden...wij vinden het prachtig om hier te wonen! 
We doen ons best om de dieren ook een beetje extra te voeren in deze kou. Gelukkig is het de afgelopen dagen weer wat milder geworden en is er (eindelijk!) nieuwe sneeuw gevallen. Maar daarover waarschijnlijk meer de volgende keer!
