Een speciaal weblog over een 24-uurs tochtje met onze camper, want ik had bijna 50 foto's gemaakt in die 24 uur!
Afgelopen zaterdag, 6 juni, hebben we onze eerste overnachting met de camper gemaakt. We vertrokken halverwege de middag, rond drie uur. Niet echt vroeg, maar de afgelopen week had het vaak geregend, waardoor het schoonmaken en inruimen van alle campingspullen nog niet was gelukt.
We hadden alle spullen uit ons oude kipje (Kip-caravan) bewaard en daarmee de camper weer ingericht. Ook zaterdag waren er geregeld buien, maar we waren niet van plan om heel ver van huis te gaan.
Dus de kinderen zaten er klaar voor, het oude kipje hing weer aan de spiegel en we vertrokken richting Folldal. Om het niet te moeilijk te maken besloten we naar de plek te gaan waar Niels en ik die week daarvoor waren geweest: Fallfossen.
De weg gaat richting Rondane Nationaal Park, maar wij namen een afrit naar een tolweggetje. Hier in Noorwegen kom je veel van die onverharde weggetjes tegen die je dieper de natuur in voeren, richting hytter/hutten en oude zomer-boederijen. Daar mag je vrij-kamperen, zolang je niet op privé-terrein komt. Voor het onderhoud van de weg betaal je dan vaak een paar kronen.
Omdat er eerst nog wat regenbuitjes vielen, hebben we een kaartspelletje zitten doen aan tafel, met wat chips erbij! Daarna klaarde het weer op en tegen zes uur werd het zelfs nog zonnig.
We besloten om de barbeque aan te steken, maar het duurde even voordat hij goed vlam wilde vatten. Er stond inmiddels een flink windje, waardoor we in de luwte van de camper moesten gaan zitten.
Niels en Tygo vermaakten zich ondertussen in de bossen rondom.
De worstjes en hamburgers hebben we maar binnen in de kamper opgegeten, want het was een fris briesje en in de schaduw nèt iets te koud.
Inmiddels was het alweer bijna half negen, maar de kinderen hadden nog geen slaap. Daarom besloten we nog een kleine wandeling te maken, naar de plek waar we vorige week waren geweest. André en Tygo hadden dit nog niet gezien. Vanaf de plek waar de camper stond kon je het ook niet zien of horen, maar beneden in een smalle kloof was er een hele mooie waterval.
Klimmen en klauteren, steentjes en stenen in het water gooien. Wat voelen ze zich stoer, en wat zijn wij trots op 2 van zulke kids. We genieten!
Maar bij dit soort hoge rotsen houdt ik mijn hart vast en hoop dat ze niks onverstandigs doen!
Bij terugkomst was het uitkleden, tandenpoetsen en naar bed.
In de caravan hadden we nooit een badkamer, dus wàt een luxe is dàt. We hadden alleen geen warm water, maar dat kon de pret niet drukken!
De volgende ochtend was het prachtig weer, dus we besloten nog even te blijven. We waren er ook achter gekomen dat de koelkast niet werkt op 12V accu, maar dat we hem over moeten zetten op gas. Waarschijnlijk moet er ook zoiets gebeuren als we warm water willen, maar waar dat knopje zit, zijn we nog niet achter.
Ik wilde graag nog even neerploffen in het zachte rendier-mos waarmee de bodem van het bos bedekt is. De jongens wilden graag nog een keer naar de waterval en we hadden nu nog wat hamburgers en worstjes over die dringend opgegeten moesten worden: grillen dus.
Papa mocht weer pyromaan-tje spelen.
  |
Tegen half drie werd het tijd om naar huis te gaan. De kinderen waren moe, en wij hadden het gevoel véél langer weg geweest te zijn dan de 24-uur die het eigenlijk waren. Een goede ervaring die vaker herhaald gaat worden.
Kom maar op met die zomervakantie!
Maar het is wel een heel gróót verschil met vorig jaar. Toen hadden we prachtige warme dagen en genoten we op de veranda. Nu hebben we de gekweekte planten zojuist buiten gezet, terwijl er vannacht nog -3 graden op de thermometer stond.
